kalau DULU...

kalau DULU..

bangun pagi ade orang say goodmorning..

bila sakit ade tempat nak mengadu..

bila menangis ade tempat nak kongsi..

pegi sana ade orang teman..

pegi sini ade orang bawak..

shopping untuk study sama sama..

shopping untuk raya sama sama..

bila cuti keja je,"jum tgk wayang(:"

kalau bosan je,"jum jalan jalan(:"

bila masuk keja tengahari, breakfast sama..

bila masuk pagi, dinner sama..

kalau dia tak ada kredit, sy topup kan..

kalau sy tak ada kredit , dia topupkan..

benda kecik pun , sy bgtau..

perkara simple pun , dia bgtau..

apa apa jadi , sy share..

apa apa yg jadi , dia tau..

separuh hati sy , jiwa sy , hidup sy , semua dia..

tapi SEKARANG..

tak ada dah org nak say goodmorning .

tak ada tempat nak mengadu . kalau ada sekalipun tak sama dah .

bila menangis, pendam sendiri .

pergi ke sana sini , tak de dah org teman . ada org bawak , tapi tak sama dah .

shopping utk study , shopping utk raya , dah tak kan lagi jadi aktiviti rutin dengan dia .

breakfast and dinner , tak pernah macam dulu .

dah tak merasa org topupkan .

benda kecik yg jadi , rasa macam nak bercerita . tapi diam kan. pada siapa sy nak cerita..

apa apa yg jadi , dah tak ada org untuk sy betul betul kongsi semua nya..

separuh hati , jiwa , hidup sy , dia bawak pergi sekali..

kalau DIA baca ini..

sy nak dia tahu..

sy sakit memendam..

sy menangis meraung..

sy kosong..

sy hilang jiwa sy..

hilang hidup sy..

hilang hati sy..

sy macam org tanpa perasaan..

kalau dia nak pergi , pergilah..

kalau dia suka tanpa sy, pergilah..

kalau setia sy buat dia sakit, pergilah..

kalau sy kongkong dia, pergilah..

kalau sy buat air mata lelaki dia jatuh, pergilah..

kalau sy memang tak layak untuk sama sama dgn dia, pergilah..

satu je sy mintak . 

kalau dia nak pergi ,

sy mintak pulangkan diri sy yg dulu .

Saya Rayu..